5 Eylül 2012 Çarşamba

Hoşgeldim ben ve minik kelebeğim...


      İşte tatarattaaammmmmm !

      Hepinizeee kucak dolusu sevgiler, bol güneşler, sütlü kahveler J

      Çokkk özledim burayı ama malum uzunca bir süre tatilimin gelmesini bekledim. Gelince de sessiz sedasız, kimseyi özendirmeden, içimdeki sevinç çığlıklarını kendime saklayarak, yol aldım... gelince de etkisinden kurtulamadım. Ama artık yazmalı, paylaşmalı...

      Tatil muhteşem bir olay yaaa. Kesinlikle olması gerekli. Ama böyle senede bir kez değil. Ara ara yapılmalı. Hoş 3 hafta geçirdim dolu dolu ailemle. Ama arada sırada kısa da olsa tekrarlansa hoş olur.

      Afyon – Antalya – Çorum ( Sungurlu ) gezileri yaptım. Yedim, içtim, gezdim, eğlendim, dinlendim. Kardeşimi nişanladım J heheee Tatilin en anlamlı kısmı oydu zaten. Allah tamamına erdirsin inşallah diyelim...

      Doğum gününe 27 gün kalmış olan benim bıcır bıcır pamuk prensesimden bahsetmek istiyorum. Düşünüyorumda 2 yaşını doldurmak üzere. Zaman bu kadar hızlı akıp gidermi avuçlarından insanın. Bugün doğum hakkında konuştuk arkadaşlarla ayak üstü de. Üstünden 2 sene geçmiş. Veeee o günleri çok özledimmmm. J

      Anne olmaktan mutluluk duyduğum için mutluyum, kızım olduğu için mutluyum, tadına doyamadığım pamuk ellerini – ter kokusunu içime çeke çeke öpebildiğim için mutluyum, koşarak beni düşürürcesine kuvvetli atılıp sarılmasından mutluyum, yanağıma öpücük kondurmasından mutluyum, kendi büyüklüğünü ispatlamak için herşeyi kendi yapma çabasının olmasından mutluyum, büyüdüğünü gün gün görebildiğim için mutluyum, her anımda - her cümlemde Alara’ m olduğu için mutluyum, ikinci kez! Üçüncü kez! yaşayabilmeyi istediğim için mutluyum. Öyle işte ay parçamla ilgili herşeyle mutluyum J

      Su içmek istiyor bardağı tam dudaklarına yaklaştırıyorum ; Alara Alara diyor. Kendisi yapacakmış. Kapıyı açıp dışarı çıkıcaz ; Alara Alara diyor. Kendisi açacakmış. Çiş için havruza ( lazımlık ) gidiyoruz, kıyafetlerini çıkaracağım ; Alara Alara diyor. Kendisi yapacakmış. Yemek yedireceğim ; Alara Alara diyor. Kendisi yapacakmış. Kısaca aklınıza ne geliyorsa... Bizde hemen "evet tabiki Alara yapacak" diyor ve ona yol veriyoruz...

      Ananesi ile tüm gününü geçirdiğinden, paylaştıkları komik anları akşamları bana aktarıyorlar. Bazıları o kadar komik ki kesinlikle hafızalarda unutulur korkusundan not almaya devam ediyorum ama buraya da bir kaçını yazmak istedim.

-           Kendi işini kendi yapma konusunda onu serbest bırakmaya çalıştığımız için geçen gün havruza kendi gitmek istemiş. Havruzun bulunduğu yerin tam karşısında bir pencere var. Biz ordan yapıp yapmadığını kontrol etmek için arada bakıyoruz. Ama sevgi kelebeğim bunu bilmiyor. Ananesi yollamış çişini yapınca beni çağır ben siliyim demiş. Tamammmm demiş fırlamış gitmiş. İşini görüyor J Annem de pencereden çaktırmadan bakıyormuş. Aralarındaki diyalog;

Annem :  Alara çiş nereye yapılır?
Alara’ m :     Havruz
Annem :  Çişi havruza yapmazsak ne olur?
Alara’ m :     Nannnaaaaaaa
Annem :  Annane nannaayı nasıl yapar?
Alara’ m :     Gayet ciddi annem sanki karşısındaymış gibi havruzdan hafif popoyu kaldırıp eliyle poposuna vurmaya çalışmış. Yani anneme naaannnaaa nın nasıl olduğunu gösteriyor.

  İlk zamanlardan beri kiloduna kaçırmaması için annem hafiften gözünü korkutmak amaçlı çişi havruza yapmazsan sana nannaaa diyordu. Tabi bende. Ama abartılı bir korkutma değil. Şimdi hep bu nakarat oyun gibi aramızda tekrarlanıyor kızımla. J

-           Gelelim bir diğerine J annem yine geçen gün Alara’ ya “çişini havruza yap, bitince haber ver gelip silicem” demesi gibi. Öğlen uykusu için sütünü içtikten sonra. Hadi bakalım uyku saati. Gidip uyu sen Alara  “Uyuyunca beni çağır” demiş J Tamammmm demiş ve yatağa koşmuş. Yatmış. Uyumuş. J Akşam gülme krizine girerek anlattı annem. Şimdi yazarken bile gülüyorum. Çok komikler dimi ama J

-           Az önce annemle telefonda konuşuyoruz. Yaptıklarını anlatıyor bana. Şimdi Alara’ nın yaptıklarını bir bir anlatıcam dedi. Bal köpüğüm ne dese beğenirsiniz. Aaannnneeeee bbiiirrrrr. J


Sevgiyle kalın...