Sizleri yazmak...

        Alara’ m ve İlayda’ m sizleri burda yazmak ve evde günlüğünüze yazmak sizin için güzel yaptığımı düşündürüp beni mutlu ediyor. İyiki yazıyorum diyorum sizi, beni, yediklerinizi, söylediklerinizi, hareketlerinizi... Hepsine yetişemiyorum ama iyi bir kaynak olduğunu düşünüyorum. Zira geçen akşam İlayda’ m sen uyudun Alara’ m sende uyumak üzeresin. Bir kaç satır yazmak istedim. Defteri gördün pamuk prensesim;

Alara: Anne ne yazıyorsun?

Ben: Sizi tatlım. yaptıklarınızı, yediklerinizi...

Alara: Bugün pamuk yediğimi de yazdın mı anne?

Ben: Yazmadım, yazayım mı?

Alara: Hehee yaz

Ben: Yazarım tatlım, ilerde okursun sende...

         Ağladım, ağladım, ağladımmm. Nasıl yoğun duygularla yazdığım bu satırları ilerde okuyup okuyamayacağınızı, okuduğunuz zaman neler hissedeceğinizi, sizleri ne kadar çok sevdiğimi anlayabilecekmisinizi öyle çok düşündüm ki.

Ve Pazar günü İzmit’ e gittiğimizde o pamuk helvayı meğer ne çok istediğini ve iyiki aldığımızı düşündüm. Bütün gün yediğin onca yiyeceğin içinden onu aklına getirip sordun bana. Alabildiğimiz için şükürler olsun.

        İlayda’ m muzurluğun son safhasındasın. Çöp kovasının kapağını alıyorsun, kaçıyorsun. Yerine koyuyorum, cız İlayda, nanna yapıyorum. Bir iki ağlıyorsun, kızıyorsun, dönüp iki adım gidiyorsun. Bende gidiyorum çöpün yanından. Hoopppp birde bakmışız, İlayda pıtır pıtır koşup gelmiş yine çöpün yanına, kapağı elinde J Bu nasıl bişi yaaaa diyoruz ailecek. Alara da hiç görmediğimiz bu tutturma huyu sende var. J Dün akşam kızdığım, hatta seni de kızdırdığım ve ağlattığım halde dönüp dönüp 3 kez Atatürk çiçeğimin yaprağını kopardın. Bu nasıl bir istek bal kızım benim. “Bu İlayda’ m da çok yaramaz” diyor ablan J

        Yarın akşam aile arasında 1. Yaş gününü kutlayacağız miniğim. Haftasonu da arkadaşlarla kutlayacağız. Doğum günü detaylarını daha sonra yazacağım. Büyüdün artık bir yaşın var. Bize geldiğin için çok şanslıyız. İyiki evimizde iki su perisi olarak varsınız.

Sevgilerimle...